Het Forellenkwintet - Van Swieten Society

Schubert groeide postuum uit tot het archetype van de onbegrepen kunstenaar, met het beroemde ‘gebrek aan roem’ tijdens zijn korte leven. Toch berust dat beeld op een mythe. Zijn grote vriendenkring organiseerde Schubertiades waar zijn liederen en grootse kamermuziek werden uitgevoerd. Maar Schubert trad alleen in besloten kring op en was niet geïnteresseerd in virtuoos vertoon, al was hij een uitstekende pianist: volgens overlevering speelde hij zelf de virtuoze pianopartij van het briljante Forellenkwintet, misschien wel zijn beroemdste meesterwerk. Ook in het vrijwel onbekende pianokwartet – eigenlijk een klein pianoconcert voor de salon – speelt de techniek geen prominente rol. In de Arpeggione sonate laat Schubert zien dat virtuositeit niet persé bestaat uit adrenaline en dadendrang: de sonate is juist in zijn intimiteit veeleisend en daarmee op Schuberts eigen, melodische manier virtuoos.

Programma:

Adagio en Rondo Concertante in F groot voor pianokwartet, D487
Arpeggione sonate in a klein D821
Pianokwintet in A groot D667 “Forellenkwintet”

Van Swieten Society:

Heleen Hulst – viool
Elisabeth Smalt – altviool
Diederik van Dijk – cello
James Oesi – contrabas
Bart van Oort – fortepiano

i.s.m. Incanto